Namaluję Ci nas.

together forever

 Wybudowałam most z pragnień łączący moje serce z Twoim. Na spokojnej tafli nieba przyczepiłam uśmiechem białe obłoki. Gdzieś w kącie przykleiłam słońce na zawsze. Po drugiej stronie dorysowałam księżyc, bo wiesz dobrze, jak uwielbiam, gdy dwie pory stykają się ze sobą. Pod naszymi stopami musnęłam błękitną farbą rzekę namiętności. Posadziłam niedaleko, tuż przy mojej dłoni, zachwyt. Podlewam go codziennie zapamiętanym spojrzeniem wypowiadającym ciszą słowa uwielbienia i dojrzewających chęci.

 Usiadłam na skraju mojego mostu i czekam. Wyglądam Twojego cienia, który wyłoniłby się zza góry tęsknoty. Słońce wstrzymuje oddech, kiedy mi przyspiesza serce. Nie bój się, mój most jest bezpieczny. Wybrałam drewniane deski z zakochanych drzew, by pachniały pięknie. Nadgarstki ozdobiłam koralami uplecionymi ze wspomnień. We włosy wplątałam zapach rumianków. Opuszki palców musnęłam słodką truskawką. Możesz scałować smak wakacji z moich dłoni, szukając w stęsknionych tęczówkach wzruszenia i marzeń, byś był jeszcze dłużej. Zawsze o jedną sekundę więcej.

 Próbuję namalować szczyt góry, która przysłania mi Twoje kroki. Ale niebo unosi ciekawie brew i kreśli brązowe szlaki dla nowych turystów. Obłoki tańczą cicho układając się w brzmienie naszych imion stojących obok siebie. Pierwsze literki wyciągają ku sobie dłonie. A zachwyca się I. I spogląda na A spod kaskady ciemnych włosów. Drzewa przechylają się nieco i zdradzają zniecierpliwionym źdźbłom trawy, że widzą Cię z daleka, na szlaku niepewności, który kurczy się przy każdym kroku i ustępuje drogę nadziei. Czuję pod opuszkami palców ich szept. Moje serce już wie, ale brąz moich oczu przenika przestrzeń. Delikatnym ruchem pędzla kreślę Twoją postać na tle ciemnej góry, w której tętni puls naszych serc. Odsuwam ją nieco, byś mógł przejść bezpiecznie. Zauroczone źdźbła trawy zachwycają się Tobą.

 Stoisz na drugim brzegu pragnień. Rozglądasz się i poprowadzony łagodną dłonią wiatru, odwracasz wzrok w moją stronę. Łapię Twoje spojrzenie i już nie pozwalam niebieskim tęczówkom zachwycać się naszym idealnym światem, który namalowałam specjalnie dla Ciebie, choć nie jestem malarką. Zaciskasz palce na linie, w której krąży moja krew z drobinkami tęsknoty. Czujesz mój puls, moje bicie serca. Już wiesz, co chce Ci powiedzieć, ale czekasz, aż wargi powiedzą wszystko. Most delikatnie drga, popychając Cię do przodu. Nie możesz się zawahać, musisz być pewien, bo nie będzie odwrotu. Raz zakochane serca nie mogą odwrócić się i odejść, bo łączy je uczucie.

 Droga w Twoją stronę nie kończy się nigdy i żałuję, że nie odsunęłam niepewności, gdy szkicowałam ten most łączący nasze serca. A kiedy już jestem blisko, wyciągasz ku mnie rękę, a ja mam ochotę zapytać, czy gdybym chciała odejść, powstrzymałbyś mnie? Oplatasz mnie ciasno i ja już wiem, że dopóki czujesz, nie będę chciała odejść nigdy. Mam serce zaplątane w sieci Twoich żył. I swój byt w Twoim życiu.

 Czy to znaczy, że mam serce zakochane…?