Jakieś takie coś..

Za inspirację chcę podziękować Łukaszowi. Dziękuję, że przy mnie trwasz, że jesteś. Byłeś wczoraj tak blisko mnie.. Tak blisko..:( Nie mogłam Cię zobaczyć.. Nie mogłam dotknąć Twojej dłoni.. Ale kiedyś staniemy naprzeciwko siebie.. Kiedyś pokonasz ten jeden kilometr.. Nie pojedziesz dalej.. Skręcisz.. wiem to…:) Dziękuję…:*

 

___________________

 

Nad brzegiem morza, znalazłam ślad. Twój? Leżała butelka, a w niej list.

Ktoś pisał o wielkiej Miłości. Takiej jak nasza. Takiej na całe życie. Nasza się chyba skończyła. Zabrało mi Ciebie morze. Zabrało mi Cię niebo.

Wiesz… czuję Twą bliskość. Twoje ramiona… Zostawiłeś mi dziecko. W tamtej chwili byłam cała Twoja. Zostawiłeś mi Maleństwo, które we mnie żyje, rośnie. Nie wychowamy Go razem. Nie zobaczysz jak się uśmiecha, Jego pierwszych kroczków. Czuję Jego bicie serca pod moim. Który to dzień? Ile jest we mnie? Zostawiłeś we mnie Dziecko. Czuję, że jest Nasze. One da mi siłę!

Będzie przypominać o Tobie… Siadam na rozgrzanym przez słońce piasku. Otwieram list. Nie wiem, co w nim jest. Słowa rozmazują się przez łzy. Biała kartka papieru, Twój charakter pisma… Piszesz, że kochasz! Że dałeś mi dziecko… Tak, Najdroższy, jest we mnie, Mały Człowiek. Nasz Syn, a może Córka. Czuję Ciebie w sobie. Jestem Tobą, Jesteś Mną. One jest Nami… To dziecko.. wiesz.. kocham Je… Ile właściwie już tu stoję? Patrzę na morze. Na spokojne fale. Gdzieś w Nim, jesteś Ty. Twoje ciało? Nie, nie… Jesteś Na Górze. Patrzysz na mnie, przytulasz. Czuję Ciebie, cała sobą. Jesteś w każdym milimetrze mojego ciała.. Tak.. Jesteś tak blisko…

Długo siedziałam i patrzyłam się przed siebie. Ciepły wiatr przyniósł mi Twoje pocałunki, Twoje ramiona.

Gdzie Jesteś, Najdroższy? Gdzie Ciebie szukać mam? Przyjdź… Zabierz mnie do siebie… Razem wychowamy nasze dziecko… razem będziemy dla Niego rodzicami…

- Jesteś silna… - Pisałeś…

Tak.. jestem silna, Kochany… Jestem silna. Ale teraz muszę odpocząć. Położyć się na chwilkę. Zasnąć. Odpocząć… tak.. odpocząć…

Ile spałam? Powitał mnie świt. Wschód słońca. Patrzyłam w nie długo. Bardzo długo. Widziałam tam Ciebie. Twoją roześmianą twarz. Machałeś mi. Tak, Kochany… Odmachałam… Ile to Dziecko jest we mnie. Kim Jest? Ile będzie we mnie…? Tak, już chyba jest duże… Mam taki duży brzuch… wiesz… Kopie... Usiądź obok mnie… Połóż rękę.. czujesz? – uśmiecham się do nieba. Wiem, że jesteś obok… - czujesz jak bije Jego maleńkie serce? Czujesz jak kopie? Zaraz zaśnie… Kiedy trzymam rękę.. Czuje ciepło mojej dłoni… Rusza się wtedy. Często Je przytulam. Szepcę, że kocham. Ty też kochasz… wiem… Wiesz, napiszę Ci list… Ale najpierw wejdę do morza… Muszę czuć, że jesteś ze mną. Morza szum, Twój głos. Dotyk wody, Twoje ręce, pocałunki… Zanurzę się głęboko… Dotknij mnie… Tak… Przytul… Chodź do mnie… Tak, Kochany… razem wychowamy te Dziecko… razem pokażemy Mu Miłość. Tak silną, jak nasza…

________________________________________________

 

 Notkę dedykuję przede wszystkim Łukaszowi, ale także przyszłym Mamą, które czują Swoje Maleństwa pod sercem. Dziewięć miesięcy patrzyłam na Elę… Czułam jak Julka kopie… Dała Nam tyle radości swoim pojawieniem się… :)