Wypełniasz mną swoje ramiona.

  Zwężam kąciki warg do Twych pocałunków. Myśli zamykam w pięknych dłoniach, miękkiej skórze zewnętrznej jej części, przy kostkach, w chropowatości jej wnętrza. Łapię oddech w usta. Zapamiętuję zapach na swojej skórze. Uczę się błękitu wypełnionego tęsknotą i pragnieniem trwania w błogim stanie mocnego przytulenia. W pasma włosów wplątujesz swoje palce, przyciskasz do serca serce. Nawołujesz uczuciem, gdy jestem o kilka zbędnych milimetrów za daleko. Spoglądasz z dumą mężczyzny zakochanego. I jesteś. Tak bardzo, jak tylko jest to teraz możliwe. Rozpieszczasz mnie słodyczą słów, smakiem swoich ust, wędrówka zimnych dłoni po wrażliwych ramionach. Eksplozja kolorów otula nasze ciała splątane pocałunkiem dusz. Przekrzywiasz nieco głowę, gdy siedzę obok Ciebie i delikatnie szepczesz przytul się do mnie. Wypełniasz mną swoje ramiona. Świat kręci się dookoła zajęty swą codziennością. Niczego nie ma, gdy jesteśmy razem. Zachodzące słońce sprzyja milczeniu i zachwyca serce. Ciemna noc, rozświetlona gwiazdami, odkrywa przed nami nowe horyzonty. Pełni ufności spoglądamy w niebo, szukając naszych przyszłych chwil. Spadająca gwiazda przywołuje szybko życzenie wyszeptane na ucho. I Ty jeszcze niedawno myślałeś o mnie w tych samych okolicznościach.
  Jesteś. Tak idealnie wpisany w moje życie, miejsca, które wspólnie odwiedzamy. W kalendarzu nowych dni zaznaczam chwile, które spędzimy razem, ciasno spleceni warkoczem miłości. To jest miłość. Krucha, delikatna, a zarazem pełna siły i pasji. Twoje spojrzenia wypełnione są zakochaniem. Ich blask i radość, pełnia przeżywania tego, co w nas. Nie chcę być bez Ciebie. Już nie. Od dawna. Mamy siebie. Jesteśmy dla siebie. Ogarnięci tęsknotą, która nasila się, gdy za kilkanaście minut mamy rozstać się na ciąg długich dni. Czerpiemy ostatnie pocałunki, muśnięcia ramion i czułe spojrzenia, choć pociąg już rusza i od dawna jedno z nas powinno siedzieć na swoim miejscu w przedziale. Twoje spojrzenie rozpaczliwie pragnie przyspieszyć czas na dzień, w którym znowu będziemy przy sobie. Głośno mówi o miłości. I Twoje serce zastanawia się, co zrobić, by zatrzymać mnie przy sobie na zawsze. To było piękne wyznanie.
  Tęsknota przytłacza. Przeżywa pełny rozkwit, gdy wysiadasz z pociągu i zmierzasz w moją stronę. Z tym uśmiechem mówiącym nareszcie mam Cię przy sobie. Nienawidzę tych kilku metrów, które dzielą mnie od Ciebie. Ale uwielbiam głośne westchnięcie, kiedy przygarniasz mnie do siebie. Twój oddech na szyi, stęskniony pocałunek. Czułość spojrzenia niewypowiedziana żadnymi słowami i żar serca, co bije niespokojnie. Elektryzujący dreszcz przy każdym dotknięciu, co kryje się w skórze.

  Bądź przy mnie w miłości.
  Rozkochane mamy serca.