Zapominamy czym jest rozmowa.
Rozmowa? "Dobra rozmowa powinna być dialogiem. Oznacza to skupianie uwagi nie tylko na tym, co ja myślę i chcę powiedzieć, ale także na tym, co myśli i chce powiedzieć druga strona."
Kiedy ostatni raz ktoś Rozmawiając z kimś, odszedł z myślą - czułem, że rozmawiałem? Mi się to nie zdarza często.
Dzisiejsze społeczeństwo woli wysłać krótkiego sms-a, napisać meila, zadzwonić przez telefon. Przekazać jakąś krótką wiadomość, w jednym zdaniu określić samopoczucie, wyrazić myśl w 160 znakach. Czy pojawia się strach przed odrzuceniem? Trudno jest stanąć twarzą w twarz i powiedzieć - czuję się..., myślę, że...? Trudno jest nawiązać Dialog?
Rozmowa.
Rozmowa pozwala poznać otaczający nas świat z punktu widzenia Drugiej Osoby, pozwala poznać nam samych siebie, odkryć zakamarki duszy swojej i Odbiorcy. Rozmowa jest lekarstwem, czymś, co spełnia. Rozmowa jest możliwością komunikacji. Rozmowa wychowuje. Rozmowa sprawia, że dojrzewamy.
Obserwuję środowisko, w którym żyję. Młodzież.
Podczas przerwy siadam w kącie i staram się, by dotarły do mnie dźwięki, które dochodzą z boku. Tu ktoś przeklina, ktoś rozmawia o grze, dwie dziewczyny o modzie. A kto rozmawia o świecie, o książkach? Kto rozmawia o uczuciach? Kto prowadzi dyskusję? Lepiej przyznać komuś rację, zakończyć dialog niż przedłużać i powiedzieć, co się myśli.
Też taka byłam? Możliwe. Teraz bronię swojego zdania. Teraz potrafię zmienić swój punkt widzenia, jeśli osoba, z którą rozmawiam naprawdę ma rację.
Prawdziwa Rozmowa? Wciąż za nią tęsknię.
Nie wystarczają mi sms-y, nie wystarcza mi gadka na gg. To jest "zła kopia rozmowy". Nie widzę, co myśli mój Rozmówca, nie widzę wyrazu jego twarzy, czy go to naprawdę interesuje. To nie jest rozmowa. To jest krótka wymiana myśli, które gdzieś zanikają. Po dobrej rozmowie powinnam mieć refleksję, powinnam ją jakoś podsumować, ale nie do końca. Powinien to być wciąż otwarty temat, wciąż chcący więcej słów.
Ludzie nie potrafią ze sobą rozmawiać.
Rozmawiają z telewizorem, do komputera. Narzekają, mówią do samych siebie z lękiem, żeby nikt ich nie usłyszał. To mój świat. Świat, w którym ja żyję. Co będzie za kilka lat?
Dzień dobry, cześć, co tam? - to za mało. Rozmowa jest wtedy, kiedy nie czuje się, że kończy się temat. Nie ma strachu - co ja teraz powiem? Jak zacząć znowu? W rozmowie temat przechodzi płynnie na inny. I nie ma kłopotliwej ciszy, gdy kończy się zdanie. Czuję, że rozmawiałam.
Zastanawialiście się nad tym?
Rozmowa. Potrzebuję rozmowy. Takiej szczerej, od serca. Potrzebuję słuchać i czuć, że jestem słuchana.
To także ważny czynnik. Słuchanie.
Musimy słuchać i czuć, że jesteśmy słuchani. Kiedy ja mówię, wymagam, że Rozmówca będzie analizował moje słowa, zadawał do tego pytania, może coś dopowie. Wymagam, więc robię to samo.
Wartość rozmowy. Wciąż niezmienna, taka sama.
Kiedy rozmawiam z moją Perełką to wiem, czuję, że naprawdę rozmawiam, cudne uczucie :)))
OdpowiedzUsuńja mam coś takiego ale nie zawsze, czasem czuje, ze rozmawiam i to nie jest przymusowe przekazanie informacji, a czasem nie mogę skończyć rozmowy
OdpowiedzUsuńWszystko to co napisałaś to pełna prawda. Też tak często czuję, też tęsknię czasami za rozmową, samą w sobie rozmową. Ale jednak bywa, że boję się rozmawiać z kimś twarzą w twarz, mam obawy, że palnę coś głupiego, że niezręczna cisza dostarczy mi zbyt wielkiego stresu. Z całego serca życzę Ci jak najwięcej takich rozmów, ludzi, którzy będę słuchać uważnie i mówić szczerze.
OdpowiedzUsuńCieszę się, że masz taką osobę. :)
OdpowiedzUsuńżycie. może to i lepiej, że nie wszystkie rozmowy są tymi "trafnymi"?
OdpowiedzUsuńMyślę, że warto przełamać strach raz, może dwa i powiedzieć co się myśli. Możesz zacząć od osób z którymi ten strach jest mniejszy. Przełam się. To pomoże i zobaczysz, że wcale takie trudne nie jest.A jak "palniesz coś głupiego" - nikt nie pamięta takich rzeczy wiecznie, hm? A Ty naprawdę masz dużo do powiedzenia.
OdpowiedzUsuńPo raz kolejny czytam i mi lepiej, ze są jeszcze na tym okrutnym, pozbawionym wrażliwości świecie, osoby, dla których uczucie ma znaczenie. Coraz częściej jednak jest tak, ze ludzie wolą nie rozmawiać na trudne tematy, bo nie mają odwagi. Musimy być otwarci na szczere, prawdziwe rozmowy - naturalność i bycie sobą to sens naszego istnienia.
OdpowiedzUsuń... pojawia się strach przed zrozumieniem tego? Czy brak czasu na chwilę przerwy i zadumę?
OdpowiedzUsuńhej:)nie którzy nie potrafią rozmawiac tylko czemu tak sie dzieje:) zapraszam do siebie
OdpowiedzUsuńnie mam pojęcia. :P
OdpowiedzUsuńA wiesz jak ja się cieszę :D :)))))))
OdpowiedzUsuńmyślę, że nie jest tak źle. potrzebna jest odpowiednia atmosfera, otwarte serce i zwykła życzliwosć ;-) pozdrawiam.. przepraszam, ze tak rzadko bywam
OdpowiedzUsuńchociaż jedna. ;]a ja się wcale nie gniewam. każdy ma swoje życie, hm?
OdpowiedzUsuńDomyślam się. :P
OdpowiedzUsuńJest trudne, ale może kiedyś wyrosnę z nieśmiałości :)
OdpowiedzUsuńjeśli będziesz tego baaardzo mocno chciała, to na pewno. :)
OdpowiedzUsuńwspaniały blog naprawde :) i bardzo interesujący :) chciałam sie dowiedziec z jakiej ksiazki jest fragment P.Coelha który cytujesz na swoim blogu??? Bardzo mnie zainspirował i chciałabym [przeczytac te książke Bardzo lubie P.Coelha ale tej ksiazki chyba jeszcze nie czytałam bo jesli by tak było napewno ten cytat utkwił by mi w głowie :) odezwij sie dfo mnie na milih@buziaczek.pl
OdpowiedzUsuńa dziękuję bardzo. :)
OdpowiedzUsuńwitam.myślę, że lepszego przyjaciela na świecie (rozmówcy) nie ma, niż ten który słucha, dobrze słucha. Wtedy przed nim się całkowicie otwieramy, potrafimy streścić nawet biografię swojego krótkiego i w pewnych momentach bezsensownego życia.a takiego rozmówcy można szukać długo. ale szukać rozmawiając ;)pozdrawiam.vouloir.http://na-kartoniku.blog.onet.pl/
OdpowiedzUsuńRozmowa jest bardzo ważna. Pozdrawiam! www.zjawiskowa.blog.onet.pl .
OdpowiedzUsuńdługo?wydaje mi się, że te osoby są w zasięgu wzroku. :)z każdego można coś wydobyć.
OdpowiedzUsuńwłaśnie to chciałam przekazać w tym poście.
OdpowiedzUsuńPrzekazałaś. :)
OdpowiedzUsuńmiło mi to słyszeć. :)
OdpowiedzUsuńwartośc takiej prawdziwej rozmowy jest bezcenn a;)/cos-z-zycia/
OdpowiedzUsuńprawda. :) dobrze, że na niektóre rzeczy ceny nie da się wystawić. ludzie zapragnęli by ti kupić, zapominając po drodze, że pewne wartości muszą wypłynąć z nas samych...
OdpowiedzUsuńbo niektorzy mysla, ze można kupić wszystko... a to nie prawda...
OdpowiedzUsuńto bardzo prawdopodobne ;) jednakże człowiek, który słucha nie tylko umysłem i duszą ale i całym ciałem jest na prawdę trudny 'do zdobycia'.
OdpowiedzUsuńpozostaje nam się modlić by ich oczy się otworzyły...
OdpowiedzUsuńmyślę, że dużo do powiedzenia ma także samopoczucie. :) ale i osobowosć - masz rację.Dlatego trzeba takie osoby doceniać.
OdpowiedzUsuńnapisz cos,, bo to, co piszesz koi.. a ja nie mam nikogo.. z kim moge porozmawiac :(:(:(:(:(
OdpowiedzUsuńsłużę ramieniem... :*
OdpowiedzUsuńRozmowa to sztuka, niestety coraz częściej porzucana na rzecz telewizji, internetu... Egoizm ludzki nie pozwala na prawdziwy dialog, nie każdy posiada też zdolność empatii... Jednak na szczęście wciąż są takie Perełki, dla których warto żyć, które wysłuchają, zrozumieją, znajdą dobre słowo. Życzę Ci, abyś właśnie takimi osobami się otaczała.Pozdrawiam i zapraszam do mnie: http://agartec.blog.onet.pl
OdpowiedzUsuńMam takie Perełki. :)Myślę, że właśnie Ci ludzie zdolni do rozmowy powinni "Zarażać" tym innych.
OdpowiedzUsuńKto nie umie słuchać- ten nie umie rozmawiać! Sama się na tym łapie! To jest choroba XXIw [24071992.blog.onet.pl] Pozdrawiam ;*
OdpowiedzUsuńpozostaje się modlić by okazała się chorobą wyleczalną...
OdpowiedzUsuńWitam! Mądre spostrzeżenia. Generalnie ludzie potrzebują czasem się sami wygadać. Strasznie są nieszczęśliwi gdy niema komu się wygadać. Nie zauważają tego że sami ponoszą w tym wiele winy. Bo skoro sami nie nauczyli się słuchać z uwagą to nie powinni wymagać tego od innych. Owszem czasem trafi im się ktoś komu się wygadają, ale jeśli sami nigdy nie poświęcą tej cennej osobie uwagi to potem już nigdy więcej ich nie wysłuchają. W końcu nikt nie lubi być zaniedbywany...
OdpowiedzUsuńdlatego w rozmowie ważne są obydwie strony. dlatego rozmowa jest taka ważna. nie da się wyuczyć formułki jak ją prowadzić, ani co powinna zawierać w sobie. trzeba się kształcić w tym kierunku. trzeba się wciąż uczyć. doskonalić. trudne, ale owoce.
OdpowiedzUsuń