Duża tęsknota do małej istoty.

  

 

 Tęsknie za Nią. Tak bardzo, że rozrywa mi się serce na miliony maleńkich kawałeczków.

Tęsknie za Nią tak bardzo, że kolejnych dni chyba nie wytrzymam.

Chcę już być koło Niej. Wtulić się w te maleńkie ciałko dorastającego Dziecka.

Mojej największej miłości.

Chcę spojrzeć w te ogromne niebieskie oczy i zapomnieć na chwilę;

o wszystkim i wszystkich.

Pragnę mieć ją przy sobie. Chociaż na krótką chwilę.

Powiedzieć, że bardzo ją kocham, wyściskać za każdą sekundę nie-widzenia.

przytulić, wycałować.

 

Kocham Ją najmocniej na świecie.

Uwielbiam spędzać z nią czas. Uwielbiam patrzeć jak rośnie.

Uwielbiam jej uśmiech i śmiech.

Uwielbiam jej maleńkie rączki, dłonie, palce.

Uwielbiam jej nóżki i jak biega po domu, śmiejąc się głośno.

Uwielbiam jak staje w większej odległości i biegnie w moją stronę,

w moje wyciągnięte ręce.

Uwielbiam z nią spać, jej oddech na twarzy, twarz wtuloną w szyję.

Uwielbiam, gdy bawi się moimi włosami, tworząc wymyślne fryzury.

 

Uwielbiam, gdy dzwoni i szepcze nieśmiało 'Kocham Cię, Iluka'.

Uwielbiam słuchać o niej od Jej Mamy - od kochanej Eli.

Uwielbiam, gdy jest.

Uwielbiam w niej wszystko.

 

Wariuję, gdy jej nie ma.

 

Ela mówi, że Niunia płacze już z tęsknoty,

że kiedy 'dzwoni do nas na niby', ma łzy w oczach.

 

Nie wytrzymam dłużej bez Niej.

Już tak bardzo tęsknie.