Następna stacja: Miłość.

  Zajęła miejsce w prawie pustym metrze. Prawie przyjemny głos kobiety zakomunikował, jaka będzie następna stacja. Wiedziała doskonale, kiedy powinna wstać, podejść do drzwi, gdzie wysiąść. 

  Siedziała nieruchomo. Próbowała wyobrazić sobie życie rodzinne, sytuację życiową, marzenia kobiety powtarzającej do znudzenia nazwy poszczególnych stacji. Nudne zajęcie, które nie dawało jej spokoju. Wyobraźnia działała jej na 'najwyższych obrotach'. Próbowała uciec od swojego prawie idealnego życia. Pogubiła się w tych wszystkich zakrętach, nakazach, zakazach, etykietkach, myślach. Pogubiła się bardzo.

  Siedziała nieruchomo, oglądając ciemną ścianę za oknem. Czuła się źle - nawet bardzo źle. Jakby zostawiła coś za sobą, bez świadomości. Jakiś kawałek swojego serca, swojej historii. Próbowała wstać, ale jakaś niezrozumiała siła pociągnęła ją w dół. Opadła na krzesło. Powinna wysiąść.

  Metro ruszyło dalej. Kobieta po raz kolejny przemówiła. Wszystko w tej kabinie wydało jej się prawie idealne. Kobieta trzymająca się mocno na nogach, napinająca wszystkie mięśnie. Mężczyzna czytający książkę. Smutna dziewczyna wtulona w swój szalik. Zapatrzony w nią chłopak.

  Kochała ich.

  'Teraz idź! Spontanicznie, jakbyś się odrodziła!' - szepnął głos. Czyżby tej kobiety? Zmieniła swój tor, nazwę stacji?

  Kiedy tylko drzwi rozsunęły się i świat zatrzymał się nagle, wpadła na kogoś. Spojrzała w niebiańskie oczy. Uśmiechnęła się, a on... on połaskotał ją po brzuchu. Po prostu, bez wyjaśnień. Wsiadł do metra. I ich krótkotrwały romans przerwał dźwięk ostrzegający przed zamknięciem drzwi. Patrzyła wciąż w jego oczy. Bez słowa. Bez żadnych myśli. Chciała je mieć dla siebie, od zaraz. Chciała kochać go tak niewinnie, jak pierwszy raz. Chciała się zakochać.

      Ile osób w tym momencie właśnie o tym myśli? Ile osób się zakochało, a ile rozstało?

  Kiedy straciła go z oczu, jej serce zapłakało. Raz. Dusza krzyknęła. Odwróciła się. Przeszła na drugą stronę i czekała na kolejne metro, które mu go odda. Czeka na moment, w którym drzwi otworzą się szeroko i stanie na przeciwko niej nieidealny chłopak. Jej miłość. Odwzajemniona.

  Czekała dziś. Czekać będzie jutro. I jeszcze pojutrze. I za dwa dni. I za tydzień. Będzie czekała dopóty, dopóki ktoś lub coś, nie odda jej miłości.

  Z nadzieją, że niebieskie spojrzenie przytuli ją najmocniej na świecie.

 

  Następna stacja... Miłość.

 

o-o-o-o-o-o

 

mój świat przewrócił się do góry nogami.

znowu. bez pozwolenia.

serce oszalało.

 

przetrwałam w tym dniu. jakoś.

płakałam w nocy. nie raz.