My - Przyjaciółki na zawsze!

 

Pozwólcie mi nacieszyć się Waszą obecnością, gdyż jesteście dla mnie największym skarbem. Jesteście moim przyjaciółkami...

 

 Mam wiele tematów na które chciałabym napisać, ale... Roksana poprosiła bym napisała coś o Nich. O Nas. Wspaniałych dziewczynach, wspaniałych Przyjaciółkach.

 

 Pierwsze spotkanie? Pamiętam je dokładnie.

 Pod szkołą stała duża grupa przyszłych gimnazjalistów. Pierwszy początek roku szkolnego w nowej szkole. Te same twarze z podstawówki, których wcześniej się nie zauważało, nowe twarze z innej szkoły. Nieznajome Nauczycielki, nieznajomy budynek, który fascynował od lat, Dyrektor, którego się nie zna.  

 Nie pamiętam co do nas mówiono. Pamiętam dziewczyny. Podchodziło się tylko do tych, których się znało i zadawało pytanie - Ty będziesz ze mną w klasie? Emocje sięgające zenitu, które kumulowały się w nas by wypełnić za chwilę klasy, by ukazać się w rozmowach.

 W klasach powstawały nowe przyjaźnie, znajomości. Strach przed podejściem, choć mieliśmy stać się jednością, nieśmiałe spojrzenie na każdego. Tak zwana "obczajka".

 Stworzyły się przyjaźnie.

 

 Dominika [De.], Emila [Em.], Ilona [I.], Roksana [eR.]- dziewczyny, które zaczęły się trzymać razem w drugiej klasie. Każda inna, mająca swoje zdanie, swój własny styl, wiele do powiedzenia. Łączy je jedność, więź, przyjaźń.

 Znam te dziewczyny od miesięcy. [Dominikę najdłużej, bo prawie (?) 12 lat] Potrafię z nimi rozmawiać, nie wstydzę się wypowiadać swoich myśli. Wiem, że mogę zwrócić się do Każdej z Nich o każdej porze dnia i nocy. Wiem, że choć czasem mają dość, nie powiedzą tego, nie odprawią z biletem.

 

 Dominika - znam ją tak dobrze, że nie wiem jak dobrać w słowa uczucia. Znam ją tak dobrze, że słowami nie potrafię określić jej cech. Tego, jaka jest? Spróbujmy. :)

 Dominika - otwarta na życie Dziewczyna, która ceni sobie Przyjaźń. Nie lubi rozmawiać o swoich uczuciach, choć kiedy jej zależy - widać to w jej oczach. Pojawia się wtedy taki radosny blask, iskra, która ma zdolność rozświetlenia każdego mroku. Posiada zarażający uśmiech i śmiech. Nie szanuje tego, że jestem zła, nie mam ochoty na rozmowę - będzie zaczepiała dopóty, dopóki nie pojawi się uśmiech. Ma w sobie coś... magicznego. "Przy Niej każdy problem to błahostka." Ostre, racjonalne spojrzenie na świat, miesza się z zapachem delikatności. Potrafi zadać pytanie, którego nikt nigdy wcześniej nie zadał. Potrafi rozmawiać, naprawdę rozmawiać. Słucha i odpowiada, zadaje pytania, które umożliwiają spojrzenie z boku na własną duszę. Osoba szczera, która nie boi się powiedzieć tego, co myśli. Posiada świetną intuicję do ludzi. Nie zna, choć wie, że ta osoba "nie jest Ci pisana". Nie lubi zapachu masła, zawsze przynosi bułkę słodką, którą dzieli się ze mną w szkole. Najchętniej wymieniałaby telefon... co tydzień? Interesuję się giełdą, ekonomią i tymi innymi rzeczami, które są jakoś związane z pieniędzmi.

 Mój Skarb. Moja druga dusza.  

 Nasza Danuśka!

 

 Emila - romantyczka zakochana w Tomku, uwielbiająca serial "Zbuntowani". Romantyczka, która czasem nie potrafi pokazać swojej prawdziwej twarzy. Strach? Czuła i ciepła. Kochająca się przytulać i cmokać, wciąż zmiękcza imiona, stosuje słodziutki określenia [Kosianie, Skarbie...]. Emila się nie gniewa, choć czasem mówi "foch" - słowo, które nic nie znaczy. Wciąż nosi czarną torbę na ramieniu i giba się, kiedy idzie. Wciąż poprawia czarną grzywkę. Ma marzenia i pragnienia, o których nie mówi. Zwierza się z tego, co boli. [Dlaczego teraz rzadziej?] Emila posiada pomazane zeszyty [RBD] i zbiera podpisy - nie tylko w zeszycie, ale i na ręku. Gdy się śmieje, wstydzi, boi - widać to od razu, nie potrafi ukrywać uczuć. Mimika twarzy ją zdradza. Ciągle uśmiechnięta, ciągle zwariowana, niezmienna, kochająca - mająca swój świat, do którego wpuszcza inne osoby.     

Nasz Kubuś!

 

 Ilona - Powinna wypowiedzieć się Em., De., eR. :**

 

 Roksana - Kim jest? Szaloną, wiecznie zakochaną Roksaną. Ceni sobie dobrą zabawę, dobrą muzykę. Wciąż zmienia obiekty westchnień. Uwielbia zdobywać płeć przeciwną, która... szybko jej się nudzi. Roksana? Wiele łez wypłakałam w jej ramię, wiele razy się na mnie obraziła, ale jest Kochana. Wierzy we mnie, kocha. Potrafi mówić o swoich uczuciach, nie wstydzi się. Ma silną rękę - dosłownie. Od pewnego czasu nosi plecak w wersji mini. Wierzy w miłość, pragnie jej, choć wydaje mi się, iż boi się ją przyjąć. Marzy o byciu fryzjerką. Ma wiele do powiedzenia i do zapamiętania. Tak, bez wątpienia ma Dar zapamiętywania liczb. Nie wykorzystuje go, chyba, że do pamiętania wszystkich numerów, które ma w telefonie. Uzależniona od pisania z innymi. Kłótliwa i czepliwa. Potulna jak baranek tylko wtedy, gdy jest smutna lub w jej towarzystwie pojawia się nowa osoba. Jest pociągająca z wyglądu, co na pewno stwierdzi płeć przeciwna, potrafi "owinąć sobie kogoś wokół palca" [nieświadomie?]. Czy cecha przydatna? Chyba tak. Posiada identyczny charakter pisma jak ja - ściągnęła. Uwielbia wygłupiać się z Dominiką i Emilą. Stworzone do głośnych zabaw, do zwracania na siebie uwagi. Roksana? Kiedy się zakocha, całe kartki zapełnione są imieniem jej "Miłości". Uwielbia wróżyć.

 Moja Żabka!

 

 Wiem, że zostały nam tylko dwa miesiące. Każda pójdzie w swoją stronę. Przyjaźń się rozluźni, poznamy nowe osoby. 

 Jedyne czego jestem pewna w tej chwili to, że...

 ... Kocham Je. Choć czasem wnerwiamy się nawzajem są moimi Promyczkami. Kocham je i tęsknię, gdy nie widzę za długo. Są. Będą zawsze w sercu. Każda z chwil. Każde słowo "Kocham Cię", każda rada, którą otrzymałam, każde spojrzenie, najdrobniejszy gest. To będzie we mnie. Na zawsze.

 

  Dziękuję. <3