A sny chyba nie są wcale takie dobre...

-
  Nie wiem, czy Bóg zrobił dobrze, ofiarując nam swoje Aniołki, które przy użyciu kolorowych nici szyją nasze sny. Tworzą z taką naturalną swobodą przepiękne obrazy, używając magicznych zapachów, które wywołują te wszystkie mocne uczucia, towarzyszące nam jeszcze po przebudzeniu...
  Nie wiem, czy dobrze postąpił, skazując moje serce na całą gamę uczuć w trakcie bycia, w świecie snów i w chwili, gdy moje rozbudzone serce wzdycha głośno i szepcze mi "To był sen, dziewczyno. Tylko sen!".
  Nienawidzę tego uczucia zawodu. Tej cholernej tęsknoty, która szarpie mnie od środka i zmusza powieki do mocnego zaciśnięcia się i odzyskania utraconych chwil, w których mogłam być w pełni. Bo wszystko znowu należało do mnie. Każda chwila. Każda najmniejsza emocja. Każda dobra myśl. Każde spojrzenie. Wszystko. Dlatego, jeśli ktoś obieca mi, że w snach przeżyję jeszcze raz to wszystko - chcę śnić wiecznie. Nie otwierać oczu i nie uronić żadnej łzy żalu. Chcę, by tamte chwile zamknęły mnie w swym maleńkim kręgu...
  Chcę śnić...
 
  Nie wiem, czy to dobrze, że te małe Aniołki z taką czułością ściskają w ręku magiczną igłę i wybierają z brązowego pudełka nici, którym przyporządkowane są inne emocje, inne wspomnienia.

  nie. nie. nie. Nie chcę już śnić i marzyć o tych wszystkich prostych gestach. Chcę, by Aniołki stworzyły mi obrazy na materiale rzeczywistości. By tam pozostawiły ślady swej obecności. By dały mi to, za czym tęsknię, czego mi brakuje.

  Aniołku, mówię Ci: wykorzystam to, co mi dasz; dlatego proszę, wyczaruj mi tego cholernego Kruczoczarnego Chłopaka, który z takim oddaniem trwał przy mnie w moim śnie. Przecież to nic trudnego. Ot, i jest.
  On jest... moją głupią fascynacją.

  I czy to nie jest dziwne, że noc później (a może nawet w tym samym śnie) nawiedził mnie także Szanowny Pan, za którym tęsknie xx miesięcy? Właściwie to nie tęsknię, ale wspominam. Obecny sen przeplata się ze snami z przeszłości, które pod postacią słowa oddychają w mym pamiętniku.

  czuję się wyjątkowo
głupio, stawiając kropkę
na końcu zdania i publikując
ten tekst. ale to nic.
 

Komentarze

  1. ~fist18 maja 2009 14:22

    jak sama napisalas : aniolki są tylko od snow, rzeczywistosc mozesz sobie sama stworzyc :) wbrew pozorom to nie takie trudne, a kruczoczarnych fagasów (ups) jest naprawde wieeeelu na swiecie :)dobrze, ze ja nigdy nie pamietam tego co mi sie sni...

    OdpowiedzUsuń
  2. ~idee-fixe19 maja 2009 04:27

    wydumane, egzaltowane pragnienia... uwielbiam je ;D pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  3. ~requiem19 maja 2009 04:42

    Sny są...Zdradliwe.

    OdpowiedzUsuń
  4. ~lady vampire19 maja 2009 06:56

    Oo dobrze to znam. Najfajniej to chyba jest, jak wyjątkowo piękny sen zostaje przerwany w wyjątkowo pięknym momencie ;]. Ciągle jestem pod wrażeniem Twojego stylu ;)pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  5. ~kica19 maja 2009 07:45

    Bardzo często śnią mi się rzeczy, które psują mi humor i wpędzają w dołek. A wsyzstko dlatego, że są nierealne. [two-million-ways]

    OdpowiedzUsuń
  6. ~Feniks...19 maja 2009 09:13

    Sny.. tak.. ;)Z każdego snu można wyciągnąć pewne wnioski, coś jest w nich zawsze ukryte, więc.. szukaj.:)Pozdrawiam.Feniks.

    OdpowiedzUsuń
  7. ~olciusz19 maja 2009 09:14

    Sny nie zawsze są dobre, szczególnie wtedy gdy trzeba wrócić do tak zwanej szarej rzeczywistości... Ale mogą też inspirować ;)

    OdpowiedzUsuń
  8. ~Gwiazdka19 maja 2009 09:51

    Ja miewam sny, które powodują, że cały mój dzień wywraca się do góry nogami. Bywają tak realistyczne, tak prawdziwe, że później towarzyszy tylko żal, że to tylko sen ...A rzeczywistość jest piękniejsza przecież od snów :)[odlamki-wspomnien]

    OdpowiedzUsuń
  9. ~Wyiluzjowana.19 maja 2009 10:48

    Zgadzam się z Tobą- sny nie zawsze są takie dobre. No ale co na nie poradzić ! Nic się nie da zrobić. [wyiluzjowana]

    OdpowiedzUsuń
  10. juliap64@buziaczek.pl19 maja 2009 11:09

    I taki piękny sen i przez cały dzień go smakujesz, ale wiesz,że to sen. [to-on] ;*

    OdpowiedzUsuń
  11. Holly_x19 maja 2009 12:21

    Nie masz powodu, by czuć się głupio. Doskonale wiem co czujesz, bo i mnie to spotkało, a nawet nadal spotyka.

    OdpowiedzUsuń
  12. b_e_n_i_a@buziaczek.pl19 maja 2009 13:38

    Powiem Ci, że ja mam ostatnio dziwne sny, nie wiem o co w nich chodzi, ale śni mi się pewien chłopak, który śnić mi się nie powinien./ Benitka

    OdpowiedzUsuń
  13. ~Nat.19 maja 2009 15:30

    W snach może zdarzyć się wszystko, nasza podświadomość stwarza wtedy ten idealny świat. Dobrze jest śnić i wierzyć w 'długo i szczęśliwie'. Czy to źle, że w snach pojawia się Pan o kruczoczarnych włosach? ;>

    OdpowiedzUsuń
  14. Zagmatwana20 maja 2009 11:21

    Sny. Zbyt dużo nie mogę powiedzieć na ten temat, bo ich nie mam. Nie mam pojęcia dlaczego, ale tak jest już od dawna. Czasem z tego powodu się cieszę, a czasem nie. Chciałabym przeżyć w nich jakieś fascynujące przygody, ale nie da rady. I pewnie dlatego tak uwielbiam książki. One zastępują mi sny, a do tego pamiętam z nich wszystko.

    OdpowiedzUsuń
  15. ~slimak199220 maja 2009 14:55

    Sny są myślę jednym z najlepszych doświadczeń w życiu...Notka nieodłącznie kojarzyła mi sie z: ,,...Bo chociaż sny na dłużej szkodząTo wynalazkiem nie są złymPan nawet nie wie o czym mówięPan nie potrafi żyć we śnieA ja potrafię, więcej! Lubię Na jawie śnić, co tylko chcę..."

    OdpowiedzUsuń
  16. ~ja po prostu21 maja 2009 02:37

    Jesteś po prostu romantyczką, szkoda tylko, że mało jest takich osób.

    OdpowiedzUsuń
  17. ~no-Future666.blog.Onet.pl21 maja 2009 07:35

    hmm.. ja zawsze budzę się w najmniej odpowiednim momencie..

    OdpowiedzUsuń
  18. ~M.21 maja 2009 10:10

    sny są podobno obrazem naszej podświadomości. jeśli czegoś pragniemy możemy ujrzeć to w snach.

    OdpowiedzUsuń
  19. ~ell22 maja 2009 15:03

    osobę którą kochałam poznałam w autobusie.. kiedy go kochałam cały czas śniły mi się autobusy.. że wsiadam, raz sama , raz z koleżankami, mój ulubiony sen,a zarazem tragiczny jest tu : www.wino-w-butelce.blog.onet.pl/W-moim-mieszkaniu,2,ID375271355,DA2009-04-27,nnie ma tam opisane jak to się zaczęło.. otóż miałam gdzieś jechać autobusem z siostrą, ale ona nie przyszła. On podszedł tam ze swoim kolegą , odprowadził go, a potem wziął mój plecak i poszedł ze mną do mieszkania.. zawsze był motyw autobusu.. i zawsze, kiedy się budziłam, musiałam go widywać na drugi dzień w szkole.. Myślę, że w snach najbardziej tragiczne jest to, że się kończą.. kiedy go już poznałam tak naprawdę, żeby z nim rozmawiać, przestałam go kochać.. było za późno.. powinnam płakać.. i to robię.. zawsze kiedy o tym myślę..

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz